Gisteren zou mijn kleine prins 3 zijn geworden. Het lijkt wel alsof de tijd steeds sneller aan me voorbij vliegt. Wat gelukkig niet voorbij vliegt zijn de herinneringen die we samen hebben gemaakt. Ik zie het moment dat hij met zijn mama en papa thuis kwam nog voor me. Hoe hij in het water van het waterbad meedeinde, en hoe hij op de bank werd neergezet. Voor grote zus die het spannend en ook een beetje eng vond, legden we een handdoek over de waterbak heen. Een stukje bleef onbedekt zodat ze toch nog een glimp van haar kleine broertje kon opvangen én zelf kon beslissen of ze meer of minder wilde zien.
Helaas was de tijd die we met Fer hadden erg kort. Veels te snel moesten we afscheid van hem nemen en hem laten gaan. Ondanks het verdriet voel ik nog steeds de warme en liefdevolle verbinding die er was. Oppassen op grote en kleine zus, met zijn mama kleertjes en een mandje uitzoeken. Samen luisteren naar muziek voor de afscheidsdienst. Samen met grote zus en haar mama op bed zitten babbelen. Samen … heel veel samen met een vanzelfsprekend doel; zorgdragen voor steun en een klein beetje verlichting met een warme, liefdevolle welkom & afscheidsdienst.
